Un dia a un nen que es deia Martin, la mare li va comprar una consola i
estava feliç perquè no feia torns amb ningú ni tampoc amb el seu amics i
cosins. Ell estava content amb la consola.
Un dia va anar a l´aniversari del seu cosí i la mare li va dir que agafés
la consola que li havia comprat. El Martin va agafar-la però va guardar-se-la a
la butxaca i va anar a la casa de la cosina.
La mare li va dir a la seva cosina que li havia comprat una consola i la
cosina li va preguntar al Marti si havia portat la seva consola. El Martin li
va dir una mentida a la seva cosina:
- No la he portat perquè se m’ha oblidat.
Així van jugar a una altra cosa, però quan van jugar a fet i amagar li va caure la consola i
tots van veure que la tenia. Llavors la cosina li va dir:
- Juguem amb la teva consola?
El Martin va contestar :
- D’acord, però juguem per torns.
El Martin va jugar primer, i va jugar molt de temps. La cosina es va
enfadar molt i es van barallar. Amb els crits va venir la mare del Martin :
- Què passa?
- És que en Martin no em deixa jugar!
- Heu de jugar per torns, no us baralleu. Sou cosins! Teniu que fer la pau.
El Martin va dir :
- És veritat, fem la pau. Juguem un minut per tu i un minut per mi.
Així van jugar a la consola junts i en pau.
Joel
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada